Richard III

Ik heb gekeken naar het toneelstuk Richard III in het Ostade theater Amsterdam. Maar daarvoor hadden we nog een toneelworkshop op school van 4 tot 6 uur. Er werd ons verteld welke houding je moet aannemen op het podium die past bij het personage dat je speelt. Ik vond het interessant om te horen want ik had er zelf nooit zo overna gedacht, maar nadat het ons verteld werd begon ik er heel erg op te letten. We moesten met een groepje van zeven personen een toneelstukje maken die bestond uit één scene. Ik vond dat wel grappig, want we mochten ook naar de toneelstukjes van de andere groepjes kijken.

Om 18:00 vertrokken we naar het Ostade theater. We hebben eerst allemaal een paar stukken pizza gehad en echt ontzettend lang gewacht voordat de voorstelling ging beginnen.

Toen we de zaal in kwamen lopen was de zaal verlicht met rood licht uit de spotlights en de acteurs stonden al klaar. Het begon met een lied. Het was een mooie opening van het toneelstuk, het trok gelijk je volle aandacht. Daarna kwam het personage Richard III oplopen en vertelde zijn verhaal. Ik vond het een apart verhaal en als ik niet eerst was geinformeerd over waar de voorstelling over zou gaan zou ik het waarschijnlijk moeilijk begrepen hebben. Maar doordat ik al ongeveer wist waar het verhaal over ging was het leuker om naar te kijken.

We maken kennis met zijn familie, handlangers en vijanden. Het stuk kwam naar mijn mening een beetje langzaam op gang en ik moest er echt even inkomen voordat ik de verhaallijn te pakken had. Het toneelstuk vertelt het verhaal van een man die ervan overtuigt is niet te kunnen liefhebben en daarom gaat haten die ook nog eens een bochel heeft, en een mank been. Dat vond ik heel duidelijk na gedaan bij de acteur die Richard III speelde.

Ik vond het stuk ontzettend goed geacteerd en met volle overgaven. Vooral de actrice die Anne speelde. Met zo ontzettend veel overgave, ik had er echt bewondering voor. De acteurs zaten helemaal in hun rol en je raakte oprecht ontroert door de emoties van de personages die de acteurs zo goed na konden spelen. Wat ik ook leuk vond was dat de acteurs ook meerdere malen een persoon uit het publiek aankeken en aanspraken, terwijl ze nog in hun rol zaten. Dat was grappig, en zo was het toneelstuk toch minder passief. Wat ik jammer vond is dat het einde niet heel spectaculair was. Richard III wordt vermoord, en dan gaat het doek naar beneden. Ik vond het een beetje makkelijk gedaan zonder echt een inleiding of afsluiting. Maar al met al heb ik genoten van de voorstelling. Zeker een aanrader.

Hannah Vogelenzang V4G