KING’S COLLEGE
Over onze reis naar ‘Cambridge’, wat eigenlijk niet naar Cambridge was maar naar een afgelegen plek ergens anderhalf uur van Cambridge vandaan, valt veel te zeggen. Het was natuurlijk heel anders dan iedereen had verwacht dus voor de meesten viel het enorm tegen. Ondanks het slechte eten, de harde bedden en de schreeuwende begeleiders heb ik het in die week heel gezellig gehad met de andere kinderen die mee waren.
Gelukkig zijn we toch een dag naar Cambridge geweest, wat natuurlijk het belangrijkste was van de reis.
King’s College, ontzettend mooi. Het is zo groot en je kan je bijna niet voorstellen dat mensen daar naar school gaan en dat sommigen daar ook gewoon wonen. Het was precies wat je altijd in films ziet. Een enorm gebouw met een prachtige binnenplaats en strak gemaaide grasvelden waar alleen professors op mogen lopen. Ik was onder de indruk van de architectuur. De kapel is bijna 30 meter hoog en aan alle zijdes glas-in-lood ramen. Werkelijk prachtig. Wat jammer is is dat ik niet alles heb kunnen volgen wat de man die ons rondleidde te vertellen had. Maar alsnog heb ik genoten van de college.
THE EAGLE
The Eagle is een pub in Cambridge waar we naarbinnen gingen met het groepje waarmee we werden rondgeleid. Voordat we naarbinnen gingen vertelde de man die ons rondleidde dat de raampjes van het zoldertje altijd open staan. Hij vertelde dat dat zo is omdat in dat kamertje ooit een brand is gevlogen terwijl een vrouw daarbinnen was. Die is gestorven, en nu hangt haar geest hier nog rond en staan de raampjes open voor het geval ze naar buiten wilt. Ik vond het maar een maf verhaaltje, maar wel grappig. Binnen in de bar zie je dat er op het plafond ontzettend veel dingen zijn geschreven en gebrand. Je ziet ontzettend veel namen en nummers en zelfs met een rode lippenstift getekende omtrek van een naakte vrouw. In de Tweede Wereld oorlog was eer ooit een piloot van het Engelse leger die in deze bar zat. Hij brandde zijn nummer in het plafond met zijn aansteker en heel veel mensen volgden zijn voorbeeld. Men schreven ook vaak de namen van hun geliefdes op.
ALGEMEEN VERSLAG
Zoals ik al zei was de reis naar ‘Cambridge’ niet wat men er van had verwacht. Het doel van deze talenreis elk jaar is geweest dat je oefent met je engels, en dat je de omgeving ziet en daar van leert. Helaas heb ik nauwelijks engels gesproken deze week en dat komt omdat we niet in gastgezinnen sliepen, maar in een soort huisje wat er heel lelijk uit zag van de buitenkant, langwerpig, laag plafond, donkergroen. De activiteiten die we overdag deden waren natuurlijk wel heel erg leuk. We hebben boog geschoten, op een quadbike gereden en een vuurtje gestookt in het bos. Maar dit haden we ook in Nederland kunnen doen. Wat ik wil zeggen is dat ik gewoon heel weinig ervan heb meegemaakt dat we werkelijk in Engeland zaten. Dat is het nadeel. Al met al heb ik het gezellig gehad met de kinderen die ook mee waren.
Maak jouw eigen website met JouwWeb