De cover van U2 voor het album Joshua Tree. Wat valt er te zeggen over hun poses? Ze staan er alle vier erg stoer op. Ze kijken recht de camera in, en hebben allen hun handen in hun zakken. Ze zijn ook zodanig naast en achter elkaar gezet, dat de boom op de achtergrond duidelijk zichtbaar is. Ik kon inderdaad uit de foto opmaken dat Bono de zanger was omdat hij het meest opvalt. Hij draagt als enige een wit shirt en hij staat op de voorgrond.

 De leden van REM willen stoer, grappig, en spontaan overkomen. Dat zie je aan hun posities en poses.

Ik denk dat de foto van U2 niet spontaan is ontstaan, omdat de leden van U2 duidelijk zijn neergezet op een bepaalde plek, zodat bijvoorbeeld de boom goed zichtbaar is. Ik geloof niet dat dat spontaan is. Bovendien hebben ze allemaal ongeveer de zelfde pose.

De foto van Anton Corbijn die er voor mij het meest uitspringt is de foto van de rollingstones. Hij is heel speciaal, en toch het meest bijzonder van al zijn andere foto's. Dat komt door de maskers die ze dragen maar ook de hoed, en de kleding. Ook hun positie vind ik mooi. Het komt heel stoer over, ook omdat ze allen in de camera kijken. Bovendien is het landschap om hun heen erg toepasselijk

OPDRACHT 2: EXACTITUDES

Ik denk dat de rede voor de fotograaf om dit soort foto's te maken is om te laten zien hoe makkelijk het is om mensen in bepaalde groepen in te delen. Zelfde haarkleur, zelfde haarlengte, zelfde kledingstijl, alles wordt gesorteerd.

Omdat alle geportretteerden gewoon zijn aangekleed door een styliste, vind ik het persoonlijk geen portretfotografie meer. De fotograaf creëert iets naar zijn eigen hand maar haalt daarmee de eigenheid van de personen weg. De fotograaf/styliste bepaalt de stijl van die mensen, de mensen niet zelf.

De foto's zouden als ze niet in een serie van een aantal stuks zouden worden gepresenteerd niet even sterk zijn. De foto's zijn per stuk namelijk niet super bijzonder. Het is een witte achtergrond en meestal geen speciale pose. Maar als zo'n foto in een serie van twaalf stuks wordt gepresenteerd ben je toch gefascineerder, omdat het bijzonder is om die groepering te zien.

4. De serie Gabberbitches - Rotterdam 1996 sprak mij het meest aan omdat ik die er het grappigst uit vind zien.

OPDRACHT 3: TEUN HOCKS

1. Op de foto die mij het meest aanspreekt zie ik een man die op de aarde staat en met een geweer naar de sterren schiet. Hij schiet de sterren uit de hemel.

De belangrijkste elementen van deze foto zijn: sfeer, pose/attributen, kleur. Je hebt hierdoor een idee van waar de man zich bevindt.

Er zijn overeenkomsten met de foto's van Hocks omdat het ook iets is wat niet realistisch is, surrealistisch dus. Maar de manier waarop het geschilderd is is wel realistisch, de personen op de afbeeldingen zien er namelijk echt uit. Ook zit er bij elke afbeelding een achterliggend verhaal bij.

De foto's van Hocks kan je surrealtisch noemen. Het is namelijk fantasie, of de verdraaide werkelijkheid, iets wat niet in het echt voor kan komen.

Ik denk dat de manier voor hem om deze foto's te maken is dat hij eerst een verhaal bedenkt, en dan het decor erbij verzint, vervolgens iemand, of hem zelf laat modelleren als persoon in het 'verhaal', en dus de foto.

OPDRACHT 4: MARGI GEERLINKS

1. Het eerste waar ik aan dacht was: bijzonder. Heel erg knap gemaakt, en écht bijzonder.

2. Wat ik denk dat de fotografe met deze foto's wil uitdrukken is denk ik waar ik het eerst aan dacht: jongen mensen willen vaak graag ouder zijn en ouderen willen vaak graag jonger zijn.

3. Ja, ik vind dat de fotografe daar in geslaagd is, de foto's hebben een krachtige en bijzondere uitstraling.

4. Argumenten voor tegenstanders van deze foto's is denk ik dat er teveel naaktheid in zit. Dat wordt vaak snel als schokkend ervaren. Zelf snap ik het niet zo goed.

5. De argumenten die je als fotografe kan bedenken zijn bijvoorbeeld: Hoezo is naaktheid dan geen kunst? Kunst mét kleren is wel toegestaan, en mag 'een beetje' bloot dan wel? Waar ligt dan de grens?

 Mothers, Margi Geerlinks

6.

Ze heeft voor deze foto denk ik vooral gebruik gemaakt van fotoshop, maar ook goede belichting.

OPDRACHT 5: RINEKE DIJKSTRA

1. Ja, ik denk dat Dijkstra gebruik maakt van een styliste. Het zijn speciale combinaties, zoals een net school uniform met versleten uggs, en heftige make-up bij een jong meisje met een sexy jurkje.

2. Ja, ik ben het er mee eens dat Dijkstra met haar fotografie de kwetsbaarheid van een mens zichtbaar maakt. Bijvoorbeeld het meisje dat op de grond zit. Haar gezichtsuitdrukking laat haar heel kwetsbaar doen lijken.

3. De beeldende middelen die ze gebruikt om het meisje kwetsbaar te doen lijken is ten eerste haar houding. Ze zit verlegen met haar handen op haar schoot, en ze zit ingezakt, niet heel actief of vrolijk dus. Ten tweede is haar gezichtsuitdrukking een belangrijk beeldend middel. Ook de setting. De setting is heel saai. Ze gebruikt weinig kleur en zo zorgt ze ervoor dat de nadruk op de persoon ligt.

OPDRACHT 6: ERWIN OLAF

1. Deze foto's van Maxima zijn inderdaad staatsportretten. Ze staat er heel formeel bij met haar jurk en haar kroon.

Maxima, door Erwin Olaf

2. Het licht valt op Maxima. De achtergrond is donker, en zijzelf draagt een lichte jurk, oorbellen en kroon. Ze valt dus wel op.

3. De assosciaties die ik bij de foto heb zijn: intiem, trots, statig

4. Ik denk dat deze foto in het zwart/wit niet dezelfde kracht zouden hebben. Het zijn namelijk teruggedrongen kleuren en het Maxima zou er minder uitspringen omdat het onduidelijker is waar het licht op valt.

5. Ik vind het nogsteeds een statieportret. Het zijn misschien niet typische staatsportretten, maar dat is denk ik ook wat de fotograaf duidelijk wil maken. Het zijn wat "vriendelijkere" staatsieportretten, daarmee maakt de fotograaf koningin Maxima wat 'toegankelijker'.

6. Waarschijnlijk is deze foto als landelijk campagne gebruikt om het illegaal downloaden van muziek te stoppen. Hierdoor verdienen artiesten namelijk veel minder, terwijl er meer mensen zijn die naar hun muziek luisteren.

Barry Hay

OPDRACHT 7: ALGEMENE VRAGEN:

 Anton Corbijn: muziek, internationaal, intiem

Ellie Uyttenboek: kleurrijk, totaalbeeld, hetzelfde

Teun Hocks: surrealtistisch, origineel, abstract

Margi Geerlinks: photoshop, illusie, schokkend

Rineke Dijkstra: krachtig, emoties, kwetsbaar

Erwin Olaf: eentonig, licht, serieus

De foto's van Teun Hocks en Margi Geerlinks spreken mij erg aan omdat ik erg hou van surrealistische beelden en aparte abstracte beelden. Ik vind het fijn om naar te kijken omdat je er zo lang naar kan kijken omdat je er heel veel verschillende dingen bij kan denken en bedenken.

Ik vind het vaak heel mooi als de achtergrond rustig is en het persoon volledig naar voren komt. Behalve als het over de achtergrond gaat. Zoals bij de foto van Teun Hocks met de man die de sterren uit de hemel schiet. Daar is de achtergrond gewoon heel belangrijk voor het 'verhaal' dat er achter zit of dat je er bij bedenkt.

Het ligt heel erg aan de foto die je hebt. Soms neemt bijvoorbeeld een zwart/wit effect de hele kracht van de foto weg. Vaak vind ik zwart/wit foto's wel het mooist omdat ze het rustigs zijn.

De mooiste foto die ik heb gezien is 'de soldaat' van Rineke Dijkstra

deze foto spreekt mij het meest aan omdat je kan voelen dat hij een soldaat is. Natuurlijk is zijn uniform erg belangrijk daarvoor, en had je anders waarschijnlijk niet geweten dat hij een soldaat was, maar in combinatie met zijn gezichtsuidtdrukking wordt het een hele serieuse foto en dat vindt ik erg mooi gedaan.

 Ik denk dat ik mijn portret door de fotograaf Anton Corbij zou laten maken. Hij maakt veel gebruik van het zwart/wit effect en zijn settings zijn ook altijd erg mooi.