'Wie is die man?" "Huh? Cabawraps?" "Waar staat dat voor?" "Wat is dat apparaat?" "Wat gaan we doen deze les?" Dat waren de vragen die de eerste twee minuten van de les door de klas werden geroepen. Rik Zutphen aka skinfilt8r. Rik legt uit dat skinfilt8r zijn artiestennaam is en dat hij naar eigen zeggen woordkunstenaar is. Hij laat wat zelfgemaakt raps en beats aan de klas horen en laat zien hoe hij geluiden kan mixen met een apparaat dat een loopstation wordt genoemd. Daarmee kan je woorden, geluiden en beats door elkaar afspelen.

 

 Nadat Rik een tijdje had uitgelegd over cabawraps en ook wat teksten had laten horen mochten wij aan de slag. Hij gaf ons de opdracht om op een A4'tje alles te schrijven wat in je op kwam. Er ontstond verwarring en mensen vroegen wat ze dan moesten opschrijven. De meesten vonden het een rare opdracht, maar Rik zei: 'Gewoon schrijven! Maakt niet uit wat!'. Dit was de eerste opdracht en daarna paste hij het wat toe. We moesten nu schrijven met je andere hand, ogen dicht, achterstevoren, ondersteboven. Dit ging een tijdje door en iedereen had uiteindelijk zeker wel 2 A4'tjes vol geschreven. We moesten de zelfgeschreven teksten vergelijken met degene die naast je zat om te kijken of er nog wat nuttigs in stond. In mijn geval niet. Nu moesten we in tweetallen werken. De opdracht was om één of twee zinnen op te schrijven en zodra Rik 'wisselen' zei, het blaadje aan je buurvrouw/buurman te geven die vervolgens weer wat zinnen toevoegde. Natuurlijk kende ik dit spelletje wel, omdat ik dit vroeger heel vaak gespeeld heb. Er kwam de gekste verhalen uit en er werd heel hard gelachen. Rik ging een rondje in de klas en wilde van elk samenwerkend koppel één zin horen die zij het leukst vonden.

 

 Nu kwam de leukste, maar wel moeilijkste opdracht: maak je eigen cabawrap. De opdracht was om binnen een groepje van vier personen twee teams te maken die met elkaar gaan battlen over een onderwerp. Bijvoorbeeld Ajax en Feyenoord. Het begon met Rik die een vette beat in elkaar ging zetten met behulp van de klas. Hij ging met zijn microfoon de klas rond en elke leerling moest een klein geluidje maken. Bijvoorbeeld het klikken van een pen, het scheuren van een papiertje, het ontgrendelen van je telefoon, of het ploppen van de dop van een lipbalsem, zelfs één hoog gilletje zat ertussen. Tot slot voegde Rik er zelf ook nog wat aan toe. Met wat gedraai aan de knoppen op zn loopstation had hij in no time een te gekke beat gemaakt van alle geluiden bij elkaar. Maar nu moesten we op die beat nog gaan rappen. We kregen wat tijd om een tekst te verzinnen. Ikzelf zat in het groepje met Myrthe, Noa en Jessica. Samen met Jessica vormde ik een team. We hadden een moeizame opstart omdat we niet wisten waar we over moesten battelen. Uiteindelijk was het een battle tussen de gemotiveerden en de gedemotiveerden. Jessica en ik hadden de rol van de gedemotiveerden. Na lang nadenken hadden we dan toch een stuk of vier zinnetjes op ons blaadje staan. Omdat het natuurlijk een battle is ben je ook teksten aan het verzinnen voor het andere team omdat het op elkaar moet aanpassen. Zo raak je natuurlijk een beetje uit je rol, maarja, het was niet alsof we er helemaal in zaten. Er waren namelijk ook groepjes met bijna een heel kantje vol met tekst. Tot slot moest iedereen z'n rap laten horen en er kwamen echt een paar hele grappige en leuke raps voorbij. En bij elk groepje was er een winnend team. Esja... bij ons waren dat de gemotiveerden, maarja die waren ook wel heel gemotiveerd om te winnen...